re/animacja
rady porady... a i tak ich alfabet nie jest naszym alfabetem
abecadła uczymy się
od nieba ziemi wody ognia
i nas ludzi wśród ludzi
gdzie meble powiedzą więcej
niż kurz
początki mlekiem płynące
i miłość po grób
alfabet miłości traci blask
przy pierwszej szczelince
małe jest wielkie i trach
rodzica
"a nie mówiłem" staje się
jasne jak słońce nasze TAK
tik tak
...zegar wstrzymał oddech
autor
mala.duza
Dodano: 2019-07-11 17:18:47
Ten wiersz przeczytano 952 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Rewelacyjnie z Miłością.
Fajne, podoba mi się. Abecadło od poczęcia, aż po
grób.
;)
niestety, ale czasem taki porady mogą zrobić więcej
złego niż dobrego
Ciekawa refleksja i trzeba się z wszystkim zgodzić
Pozdrawiam serdecznie
Świetny! Kłaniam się ;)
Świetna refleksja! podoba mi się ten zegar, który
wstrzymał oddech! Pozdrowienia serdeczne:)
Jestem tego samego zdania co Okoń:) Z przyjemnością
czytałam.
Bardzo dobry wiersz. "Zegar wstrzymał oddech"
Pozdrawiam
...jak źle wyjdzie nam to wstyd wtedy słuchać słów
rodzica"a nie mówiłem"...Pozdrawiam serdecznie.
trzeba dobrze nabroić by stracić miłość matki. Z
ojcami jest trochę inaczej.
Ciekawa refleksja, nic nie trwa wiecznie, ale o miłość
warto zawalczyć.
Pozdrawiam :)
Witaj Halinko:)
takie troszkę dla mnie nieco trudne Twoje wiersze ale
wiesz,ja to taki prosty chłop:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Pozdrawiam i głos zostawiam + ;)
Trudno się nie zgodzić... pozdrawiam
Zostawiłaś czytelnika w głębokiej zadumie :)
Pozdrawiam serdecznie :)