REBELIA.....

Albowiem echo duszy mojej głosem

Tylko ja je słyszę - ono wszak brzmi we mnie

I choć się zmagam z każdym życia ciosem

Wiem, że idę z tarczą - nie cierpię daremnie...

*

I choć nierzadko czuję kłody pod stopami

Które każą upaść i nie powstać wcale

Zrosi się ma twarz ognistymi łzami

Z trudem wstanę - !LECZ WSTANĘ! i zajdę najdalej!!!!

*

Póki światło tli się w oczach pełnym blaskiem

A i serce w hołdzie młodości też mu zawtóruje

Nie daj się zadowolić mizernym poklaskiem

Wszakże umierasz, gdy się nie buntujesz...

autor

*Gabi*

Dodano: 2007-11-17 15:30:22

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie