Recepta na uśmiech
Pamiętaj: wszystko jest trudnie nim stanie się proste
Na plaży kamienistej do granic
wytrzymałości
Wyimaginowane żaglówki pływają
Po horyzontach myśli.
Zbłąkane dusze snują się po pustym
mieście
I szukają zbawienia w kubłach na śmieci,
A ślepy jasnowidz przepowiada im
przyszłość.
Dzieci mijają drogowskaz z napisem
„szczęście”
I przeglądają się w zwykłych i dennych
kałużach,
Bo mają swoją różę i swojego baranka.
Ludzie stają na rozdrożu pytając, którędy
do raju.
W odpowiedzi tylko promień słońca wśród
chmur.
Fakt, że coś nie istnieje nie jest
przeszkodą
Uczmy się mówić sercem, a patrzeć duszą
By zobaczyć kolory na białej ścianie
I raj na ziemi…
Muzyka duszy przygrywa trochę nie do
taktu.
Trzeba ją nastroić.
Do wiatru i do zapachu kwiatów
I do bicia ludzkich serc
Muzyka duszy szczególnie przypadła mi do gustu... =)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.