„REFLEKSJE DO PRZESZŁOŚCI”
Kilka krótkich refleksji
By nie dostać apopleksji
Dodać wszystkie tutaj muszę
Aby oczyścić swoją duszę.
Ktoś tam teraz głośno pisze
Mącąc spokój, mącąc ciszę
Że tą grupę zawdzięczamy
Jakiejś matce – „od poznamy”
Dla pisarki może matką była
Lecz mnie niczego nie nauczyła
Jedyna lekcja: „pisz, pisz byle co”
Nie przyczynia się do niczego
Może dla niej była matką wymarzoną
Lecz dla mnie - ojca mego drugą żoną
Gdy mnie potrzebowała była sową płową
A gdy odszedłem – to nawet teściową.
Nic mi nie dała, nic nie nauczyła
Bo w siebie za bardzo zapatrzona była
Teraz żal ściska i teraz szkoda
Gdy u nich deszcz, a u nas pogoda.
Pomysł na książkę miała
To jej cześć i chwała
Książkę wydała, finansistką była
Ale grupa się za to rozliczyła
Nikogo nie zasponsorowała
W „Naszej poezji” udziału nie miała
Łatwo przypisać sobie cudze własności
Dla podniesienia własnej wartości.
Za idealną i świętą uchodzić chce
Więc ją tak poetko rób lub nie
Jeśli chce grupy jak za dawnymi czasy
Niech wstąpi do nas i pisze „frykasy”,
Do wszystkich apeluję o rozwagę
W głoszeniu opinii – o powagę
Nie piszcie na forum głupotek
Tylko i wyłącznie na podstawie plotek.
Komentarze (3)
To jest fajnie napisane, pozdrawiam :)
fajne zakończenie
pozdrawiam :)
Ciekawy wiersz. :-)