Reinkarnacja
Oddalona kucasz obca mi niewiasto
Przy rynnie wypełnionej czystą wodą;
Do mnie należy bogactwo i całe miasto,
Ty zaś jesteś tylko jego małą ozdobą.
Pięknej służącej w tym złotym królestwie
Postanowiłem oddać swoje cenne serce;
Utonęłaś umysłem w brudnym kłamstwie
Stwierdzając, że zbrukane innymi mam ręce.
Nigdy nie zaufałaś, że mogłem pokochać
Zwykłą służącą, gdy wokół ładnych kobiet
tyle;
Kiedy cię wielbiłem umiałaś tylko
szlochać,
A ja natchniony twą nagością odczuwałem
motyle.
Chłopca zrodziłaś mi niewinnie męskiego,
I czułem, że nie z miłości był ten nasz
owoc;
Zatroszczyłem się materialnie o ciebie i
niego
Wyruszając na bitwę w ciemną gwieździstą
noc.
Broniąc królestwa i najbliższych mi
ludzi
Odszedłem ze świata ginąc od ostrego
miecza;
Człowiek umierając na wszystko się godzi
Ze smutkiem oddając całego dorobku
zaplecza.
24.01.2009
Komentarze (11)
Wiersz bardzo interesujący... smutny...
musiałam przeczytać kilka razy i za każdym razem widzę
co innego. Bardzo dobry. +
Chciałabym wiedzieć kim byłam przed sobą. Albo gdy
wrócę, spotkać tych których mogłabym ugryźć w nogę. :)
A byłoby za co, oj było.
lekko zakrecony ale dobry, gdzies pobrzmiewaja echa
dawnych dni przysiegi i heroizm , kupuje to! :)
bardzo historyczny z Ciebie histeryk -
sięgnąłeś głęboko w czas sprzed naszej ery. Tak
reinkarnujesz, karman cię pieści
roztaczając mayą bibilijne opowieści.
Wiersz ..dla mnie w smutnej tonacji...trudno szukac
dzisiaj racji.Wiersz zatrzymuje na dluzej..
Dziwne to jakieś, rycerzu:))
...prawdziwa miłość , troska o najbliższe osoby...
mimo wszystko...
Odczuwam niedosyt miłości ,zły moze zbyt slaby odbiór
po drugiej stronie.Niedomówienia... Wiersz
refleksyjny..dobry
Piękny wiersz. Odnoszę wrażenie, że jest raczej
smutny. Pozdrawiam
Wiersz jest w tonie osobistym ale wartość przysięgi
wynosi chociaż sam umiera w ciemności nieraz bowiem
honor kosztuje życie Piękny wiersz to jest właśnie
reinkarnacja Bardzo dobry Wyrazy uznania za formę i
treść