Relacje DM LX co dalej
/improwizacja/
strach goni strach
dzień goni dzień
ego goni ego
przystanek refleksja
oglądasz się za siebie
w miraże z katalogów
o życiu którego pragniesz
na wolności w niewoli
wolność z pewną niepewnością
niewola w pewności jutra
gorycz pustych rozmów
na ciocinych imieninach
co dalej
pytanie natrętne jak mucha
samotność z wyboru strachu
sprzedana miłość
ego się obroni
podobnie jak miłość na złe
za wszystko płacimy
teraz pustym uśmiechem
trzymając w dłoniach ciało
pot zmieszany z krwią
znów drżysz
już nie ze strachu
święty mikołaj na moście
kolejny
uśmiechasz się
w oczach masz łzy
i kocham cię
"święty mikołaj na moście" - nawiązanie do frywolnej anegdoty o załamanym życiem człowieku
Komentarze (10)
nikt z nas tego nie wie co dalej....może to i lepiej.
Zycia sklada sie z improwizacji ,szczescia i
zawirowan ...
A dalej kolejny most do przejścia, takie już jest
życie :)
Ciekawy przekaz...
Dobrze przedstawiony zagubiony człowiek. Pozdrawiam:)
ciekawy i bardzo obrazowy opis zagubienia człowieka,
który jeszcze nie wie...
...co dalej, kto mi podpowie,
z kim los jest w zmowie?
tak bez celu chodzę,
po życia drodze...
Dużo refleksji w Twoim wierszu. Pozdrawiam.
Na strach, jedynie miłość lekiem! Pozdrawiam!
Wymowny, w odbiorze jasny, ogólnie - dobry.
No cóż widać o tej porze w Polsce powstają dobre
wiersze a, ponieważ nie często bywam tutaj ostatnio
muszę powiedzieć, ze w Twoim wydaniu zmiana na plus co
nie znaczy, ze wcześniej było źle, było orginalnie...i
też dobrze.