Repertuar

Wszystkich zamkniętych w sobie ;)

Melancholijna gra skrzypiec szerzy się po kątach pustego pokoju.
Wzbijają się nuty,których nikt nie dogoni,nie uchwyci w dłonie.
Rozstrojone pudło już nie nabierze uprzedniego tonu.Wypłowiałe
przez nadszerpnięte struny,nie zaiskrzy w sielankowych brzmieniach.

Okna dźwiękoszczelne zatrzymują łkania
wraz z cieniami światła,
grube ściany hamują dopływ ciepła,
mrok okala wnętrze sali,
a po kątach
Ona szuka uszczerbku solucji,
by złapać go za motyw przewodni.

A kiedy rozchyli się brama,uchylając rąbek nieznanej tęczy barw,
pianino akompaniując z nią w duecie rozniesie dźwięki euforii
na łąkach ukwieconych pośród bujnych traw zaśpiewa na nowo,
melodię porywistą jak rzeka i delikatną niczym skrzydła motyle.

autor

Myszka93

Napisany: 2009-09-10 Dodano: 2009-09-11 22:23:25

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie