repertuar ludzkiej zazdrości

zazdrość ludzka jest jak grom
w swym bezmiarze nie zna granic
od spraw małych aż po dom
gest przyjaźni miewa za nic

brzmi znajomo w każdym słowie
zawziętym wyrazem człowieka
intrygą wyzutą w zmowie
od szczerości wciąż ucieka

jest jak strzępek dumnej flagi
której wiatr potargał włosy
wciąż brakuje jej odwagi
aby prawdzie spojrzeć w oczy

zazdrość ludzka jakże znana
swym żałosnym aktem sceny
za kurtyną zakłamania
repertuar tworzy niemy

autor

suzzi

Napisany: 2008-11-03 Dodano: 2008-11-04 10:08:21

Ten wiersz przeczytano 4186 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie