Repetytorium na toast
Rok bieżący jest rokiem 100-lecia istnienia niepodległej Ojczyzny i na Jej część niech łopocze flaga po wsze czasy
Szczególną ONĄ byłaś zawsze i jesteś
matką córką królową matroną bez skazy
przytulałaś każdego a pod dachem miejsce
było zawsze dla tych kto tylko chciał tutaj
dobrze gospodarzyć sił nie szczędząc swoich
Kiedy jarzmo ucisku z ramion Twoich
spadło
niczym pąk wspaniale rozwijałaś kwiecie
i błogosławiłaś każde w glebę radło
na głębokość jutra zanurzone przecież
a na niebie tęcza lśniła blaskiem spoiw
Rany się bliźniły z każdym dniem
nadzieja
przekuwana w dzieła pracy rąk i z chęcią
wciąż piękniejesz Polsko a na Twych
alejach
w niepodległej STO LAT rosną nasze
dzieci
dla których przyszłość tutaj im
wymościsz
Komentarze (64)
Ten wiersz to hołd dla Polski z okazji 100-lecia
niepodległości, opisujący ją jako matkę, która zawsze
troszczyła się o swych mieszkańców, i jako kraj, który
wciąż się rozwija, z nadzieją na przyszłość.
(+)
Piękny, wzniosły, patriotyczny wiersz...żyj nam Polsko
następne 100 lat! Pozdrawiam ciepło Marysiu :)
Aż trudno opisać odczucia po przeczytaniu :)
Pozdrawiam serdecznie +++
;)
Dziękuję Państwu za czytanie i za poczynione uwagi.
Bella J. masz rację, już poprawione.
Wiersz niebanalny.
Pozdrawiam. Miłego dnia.
Piękny wiersz . Pozdrawiam
Zerknij proszę Marysiu:
"wciąż piękniejesz Polsko a na twych alejach"
konsekwentnie do:
"Kiedy jarzmo ucisku z ramion Twoich spadło"
twych, Twoich (dużą literą)
tak myślę i pozdrawiam
Super. :) pozdrawiam
Za następne sto!!!
Fajny, radosny, patriotyczny wiersz o naszej
Ojczyźnie.
Pozdrawiam. Dobranoc :)
Pozdrawiam słonecznie :)
Pozdrawiam serdecznie Marysiu...
Pięknie i wzniośle :)
Leonie - fakt - wojny chłoną ludzkie istnienia, tym
bardziej powinniśmy docenić 100-lecie naszej
NIEPODLEGŁOŚCI i patrząc szeroko otwartymi oczami,
czuwać by jej nie utracić.