Requiem

Część pierwsza:

Delicatamente

Cisza – cicho – ciuchuteńkto…
Powoli krokiem powolnym
Jak burza cicha w sen letni;
Powoli idzie – powoli…

I w czerń białą ubrana –
- Strach odchodzi
Lęk przepada;
Wzrokiem patrzy bez oczu.

I biała czerń nadchodzi…
Msza dla tego Kogoś –
- Patrzy z daleko… bliżej –
- Ktoś czuje dotyk jej dłoni…

Część druga:

Con tristeza

Skrzypce już zagrały;
Chór a capella zaśpiewał;
Wszyscy z ław wstali –
- Tylko ty leżysz…

Nader spokojnie się uśmiechasz
Tak jakbyś naśmiewał się z życia
Które zewsząd Cię otacza…
Ręce dziwnie skrzyżowałeś;
Niczym mistyczny pustelnik
Rozmyślający nad sensem istnienia…

Szatę cudną przybrałeś
I tak jakbyś oczekiwał
Wielkiego i wspaniałego przedstawienia…

A przecież skrzypce zagrały.
Chór a capella już zaśpiewał.
I wszyscy z ław wstali –
- Tylko ty… leżysz…

Część trzecia:

funebre

Zatartymi drogami
W wielkim obcym tłumie;
Gdzie łez ulewa wysycha –
- Pustka dziura i drewno

Tego życia pustka!
Tego życia dziura!
Tylko drewno jakieś nowe –
- Stłumiony krzyk 1,5 m.p.p.m.

Część czwarta

Con dolore

Szczerze mówiąc… nie wiem co!
Ale tak jakby pusto się zrobiło
Cicho – ciszej – jednak coś słychać –
Jakiś delikatny dźwięk –
- Zimny dźwięk trupiego szkieletu –
- Przy nich leżący pies
Beztrosko poszukujący straconego mięsa


Część piąta

Quieto

Z wysokości purpurowej
Widzę jeszcze… ciało
Powoli zapada zmrok –
- Ktoś płacze ktoś modły odprawia…

Dziwne -… dusza łzy urania
Które spływają potokiem;
I w orgiach via sacra
Zatapiają się ponad życie…

A jednak żal… żal!
Jeszcze tylko zapomniane spojrzenie –
- To jedno… i jedyne…
Z dziwnej wysokości purpurowej

autor

Nil Admirari

Dodano: 2004-09-26 00:22:59

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie