Requiem

oczekiwania krążące
po lupanarach wspomnień
drogo jak na głównej ulicy
do licha
z upodleniem
ważniejsza słodycz
dostąpienia wątpliwej
bądź co bądź
przyjemności

myśli rozpalone
niby czerwone latarnie
w półmroku
przestrzeni rozczarowań
które już za mną
niezdolność kojarzeń
impotencja moralności
na skrawku
łoża bezsilności

czas ucieka
w nieskończoność
powstrzymywany
czarną dziurą
mojej względności
na strunach przeszłości
przyszłość wygrywa
requiem
dla zwątpienia

autor

Adnotacje

Napisany: 2005-12-12 Dodano: 2005-12-12 16:19:52

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie