Requiem dla smierci.

Nie , nie widział ich, a oni nie widzieli końca swego
Lecz wyczuli paniczny strach w powietrzu wiszący
Płynący z serca i z piekielnie czarnych oczu jego
I spokojny głos krew w żyłach ścinający.
*****
-Ja was tu biorę na świadków, patrzcie i oceniajcie!
Czy winą moją jest żem śmierć i ścinać łby mi przyszło
Wybór Wasz jest, mi powinności dokonać dajcie
Litości! –Krzyczą, jednym uchem weszło drugim wyszło.
*****
Jednym uchem weszło drugim wyleciało
Litości? Ja nie z tych co przekupić się dadzą
Co chcesz, złoto i srebro na szali kładź śmiało
Nie przestraszysz mnie nawet Bóg wie jaką władzą.
*****
Tak do nich mówił, i jak powiedział tak uczynił
Wszyscy padli za jednym jego spojrzeniem
Wszyscy zwiędli, choć ich za nic nie winił
Wykonał wyrok, w popiół obrócili się na jedno skinienie.
*****
I nie ważne czy złotem i srebrem byli podszyci,
Czy władzę mieli tak, że aż nie pojętą
On ich wszystkich pod kapturem przemycił
Czarnych w czerń rzucił, dobrych w biel niepojętą.
*****
Bo gdy On przychodzi, nie liczy się czym i ile płaciłeś
Co jadłeś co piłeś, i w co się ubierałeś
Bo gdy on przychodzi po prostu „życie straciłeś”
A dalej? Co dalej? A ty jakie życie miałeś?!

autor

Kinolus

Napisany: 2011-03-05 Dodano: 2011-03-06 00:02:47

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie