revenant

przeszłam przez bramy wszystkich swoich piekieł
i zniosłam wszelkie cielesne katusze
byłam nocną marą i dobrym człowiekiem
byłam żywa - martwa - byłam mięsem - duchem

tysiące grotów uwięzło w mym sercu
i setki więzów spętały mi głowę
ciało zastygło w żałobnym kobiercu
lecz duch opuścić tych miejsc wciąż nie może

swojego nieba znaleźć mi nie sposób
siła ulatnia się ze mnie i wiara
tylko głos słyszę w oddali tych osób
co proszą cicho o to bym przetrwała

trawiona ogniem z własnych stu pochodni
skrzywiona bólem - na proch starta życiem
śpiewam melodię jak motyw przewodni
o nieustannej wędrówce z księżycem

jeśli przystaniesz na krawędzi molo
i zamkniesz oczy
wstrzymasz się z oddechem
- ujrzysz poświatę nad wodą czerwoną
krzykniesz z rozpaczy
a ja będę echem

autor

Dusza Niespokojna

Napisany: 2013-08-20 Dodano: 2013-08-20 18:26:30

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie