Rewia kolorów
zieleń rewię rozpoczyna
wiedzie prym już na wybiegu
gdy po zimie trawa źdźbełka
puszcza spod białego śniegu
po niej żółcie i fiolety
paradują wespół z różem
zawieszone na gałązkach
bo już słonko coraz wyżej
blondy,złota w zbożach płyną
wprost na szafir morskiej toni
po nich czerwień w makach biegnie
aby zdążyć do jesieni
tu się rewia rozpoczyna
śliwkowego pełne kosze
brązy, rude i kasztany
lilie wymieszane z wrzosem
wtem mgła wybieg przesłoniła
jej biel koniec zapowiada
w sznur korali wnet się zmienia
długa nić babiego lata
autor
aanka
Dodano: 2008-09-10 11:04:42
Ten wiersz przeczytano 893 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Brawo. Stworzyłaś interesujący spektakl. Twój wiersz
sprawia, że w barwny sposób otworzyłaś kolejna
odsłonę.
Wiersz jest wybitny, a te wersy, ktore ponizej i
cytuje , to jest kunszt w poezji slowa.grauluje....!
"tu się rewia rozpoczyna
śliwkowego całe kosze
brązy, rude i kasztany
lilie wymieszane z wrzosem"
Zmienilbym tylko na slowo lilie, bo miszesz w lidzbie
mnogiej o kasztanach..
Pozdrawiam serdecznie Marius
Wiersz mi się podoba, jest ucieczką przed tym całym
złem i smutną codziennością. Poza tym, sam, o
przyrodzie pisać nie potrafię, więc to jeszcze
bardziej wpływa na moje pozytwne odczucia. pozdrawiam
Piekny, bardzo pomyslowy wiersz, pomalowalas pory roku
przecudnymi farbami. Pozdrawiam!
Ładny wiersz.Przede wszystkim bardzo barwny. Ciepłe
barwy zastosowane w wierszu sprawiają,że ma on
optymistyczną wymowe. Wiersz lekki i rytmiczny.
Ciekawa puenta. Forma wiersza bardzo dobra.
fajnie zrymowany, ciekawe słowa, może i musi sie
podobać.zrobiłaś to bardzo uroczo.pozdrawiam.
Wiersz bardzo ładny, rewia kolorów opisana w bogatych
barwach, przemijanie pór roku zmusza do refleksji nad
naszym życiem.
Wszystkie barwy od wiosny do jesieni przebiegły w
Twoim wierszu, ciekawy pomysł na wiersz.
Dosłownie i w przenoścni parada kolorów w piekny
sposób opisana słowem.Takie wiersze lubie.
Przepi,ekny taniec kolorów, napisany po
mistzrowsku.Jestem pod wrażeniem
wiersz ujęty w klamrę: coś się zaczyna, coś
kończy...przemijanie i cykliczność... pomysłowo i
lekko napisany, utrzymany w ciepłym klimacie
A ja nie odbieram tego wiersza tak melancholijnie, dla
mnie to barwna parada slow i mysli autora, zreszta
ciekawa i udana...