Rezygnacja
znowu piszę
myśli słyszę
cisza w okół
i łza w oku
drży ma ręka
serce pęka
noc już późna
wstaje ranek
dziś nie wstanę
na śniadanie
bo i po co?
nic nie zmieni
w sercu zimy
tej jesieni
nawet jeśli
zacznę krzyczeć
i tak tego
nie usłyszysz
serce boli
dzień się budzi
znów zasypiam ...
-nie chcę się obudzić
autor
aanka
Dodano: 2008-12-03 13:24:58
Ten wiersz przeczytano 924 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Po przykrych rankach przyjdą radośniejsze -rezygnacja
to tylko epizod-pozdrawiam!
I jutro nowy wstanie dzień a z nim się aura zmieni,
jest tyle wiosen, tyle lata, że wnet zapomnisz o
jesieni.
Ale wstać i żyć trzeba, dopóki nie pójdziemy do
Nieba...
- nie chcę wcale się obudzić... jakoś mi lepiej
brzmi... a poza tym świetnie... pozdrawiam
Pięknie napisane, ale rezygnacja nie jest
lekarstwem... pozdrawiam
Ojojoj-to zapewne wpływ pogody tu zawinił,ale dobra
kawka postawiła już często na równe nogi,ale nie
wpadaj w stan melancholii i nie rezygnuj z wszystkiego
co przynosi radość..powodzenia
Chyba dobrze Cię rozumiem, też miewam ochotę na
niewstawanie z łożka.Jednak trzeba iść do przodu.Ładna
forma wiersza.
Wiersz lekko się czyta. ma swój pesymistyczny przekaz,
a ja cóż mogę życzyć tylko więcej wiary i mniejszej
dawki rezygnacji ;)
Ładny wiersz, dobrze się go czyta.
Wiersz bardzo smutny w swej wymowie.Podmiot liryczny
jest znudzony życiem, zrezygnowany.Nie widzi już
możliwości poprawy.W wierszu przeszkadzają trochę
niedopracowane rymy.Ogólnie wiersz dobry.Skłania do
refleksji.
troche razi ten koniec wtym wierszu napisal bym
poprostu "sie odudzic" zamias"ze snu sie wybudzic" i
czwarta zwrotka cos drapie czytana przeczytaj bez niej
wywod zrob sama - a sam wiersz i jego temat bardzo mi
sie spodobal - pozdrawiam serdecznie
też czasem nachodzi mnie taki stan,ale nie lubię się
poddawać,więc go zwalczam... Tobie też to radzę
Uuuuuu, depresją powiało- ciarki przeszły mi po
plecach.Warto żyć.Ta rezygnacja przejawia sie nawet w
ilością sylab w wierszu.Ale całość do przyjęcia, pod
refleksję czytelnika.
...dobry wiersz z opisem stanu apatii i nawet wtedy
dobrych rad się nie słyszy - wszystko podlega wtedy
negacji. Może jak wszyscy Ci krzykniemy wstawaj to
usłyszysz!!! Pozdrawiam.
W krótkich wersach, prostych słowach wiele smutku.
Zbyt wiele. Nastrój rezygnacji doskonale ujęty.