reżyserka
na środku pokoju krzesło
siedzi bezusty człowiek. obok poeta
intrygant
człowiek wstaje
przeciąga się w milczeniu. poeta
krzyczy
„musisz wyjść
poza fakty. załamanie
i odrodzenie”
człowiek nie staje się twórcą
z dnia na dzień
twórca też był kiedyś człowiekiem
na elektronicznych wysypiskach
serce to zabobon
autor
amnezja
Dodano: 2013-07-09 10:56:06
Ten wiersz przeczytano 1485 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
intrygujesz, zatrzymujesz i pobudzasz
tak jest dobrze
Dziękuję wszystkim za czytanie i pozostawienie
ciekawych refleksji pod wierszem.
Pozdrawiam Was
:)
A najlepszym nauczycielem jest samo Życie, dodam za
Tobą, Julko.
Mądrość płynie z wiersza.
Najtrudniej jest w życiu wykreować własną postać,
łatwiej kogoś pouczać, strofować.
Bóg był kiedyś człowiekiem, człowiek się zmienił i On
pozostał już tylko twórcą. Twój bardzo intrygujący
wiersz mógłby być tez w tematyce: wiara. Pozdrawiam :)
To jest wyborny tekst, ponadczasowy, z ciekawą puentą.
Podoba się. Dobrej nocy.
Bardzo dobry wiersz, lubię
Cię czytać.Pozdrawiam serdecznie.
Amnezjo! Piszesz niepowtarzalnie oryginalnym stylem!
I to spojrzenie na świat pod różnym kątem!
Przeobrażanie się człowieka i jego
twórczości...wszystko kiedyś było inne, chociaż
historia lubi się powtarzać:)
Serdeczności:)
Świetnie!
"twórca też był kiedyś człowiekiem"- super:)
Bardzo mi się podobają te ironiczne strofy.
Pozdrawiam.E.
Jak zwykle pełen zadumy... Ukłony ;D
A mnie się teraz przypomniał tekst 'Jednego
serca".Niebanalny tekst.Pozdrawiam.
"serce to zabobon"...super.
Ciekawie u Ciebie amnezja.
Pozdrawiam.
wprawia w zadume sklania do przemyslen pozdrawiam :)
Dał mi do myślenia twój wiersz. Piękny. Pozdrawiam