roczek
dla Olafka
jeszcze niepewnie stawia swe kroki
jeszcze upada, obija boki
często potrzebny paluszek mamy
roczek ukończył wnuczek kochany
i chociaż wzrokiem wszędzie dosięga
samo chodzenie to wielka męka
wiele radości z serduszka bije
kiedy zakłada rączki na szyję
kiedy buziaka słodkiego daje
łza się zakręci na pożegnanie
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2006-07-01 18:27:01
Ten wiersz przeczytano 958 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.