Rodos
https://youtu.be/TxEo-3uThVQ
Spaceruję sama brzegiem plaży Rodos
cała masa skał w morskiej toni marzeń
urzeka czarem w ciszy i spokoju
a z nią tęsknota
Gorący piasek stawiam małe kroki
podnoszę małą brązową muszelkę
pobrzmiewa echem bogini miłości
tchnieniem Zefira
Pięknieje radość ciepłem rozpromienia
błękitem morza duchowego szczęścia
moja samotność zostanie wspomnieniem
ukryta w sercu
autor
Iris&
Dodano: 2017-07-14 09:07:17
Ten wiersz przeczytano 1270 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Piękna melancholia...
pozdrawiam ciepło :)
pełen nostalgii spacer
Jak to było z tym rodos?
Rodzinne Ogródki Działkowe Obrabiamy Sami?
-------------
sorry za żart - wiersz na rzeczy.
Dziękuje za ciepłe wpisy i
miłego wieczoru:)))
zazdraszczam :)
Ładnie. Też zazdrzaszczam miejsca wypoczynku peelce :)
Pozdrawiam :)
Śliczny...Pozdrawiam Irysku:-)
Ech, zazdroszczę peelce :)
Łdny, plastyczny wiersz.
Pięknie napisany wiersz.
Piekny lecz smutkiem pisany wiersz
Pozdrawiam
dzięki za super muzę, kwiatuszku :))
Takie wspomnienie też bym chciała mieć
Pozdrawiam Irysku:-)
Bardzo sympatyczny wiersz.
Będąc w tak pięknym miejscu aż żal, że tyle w tym
wierszu smutku?
Mariola samotność, którą ukazałaś w wierszu ona aż
boli…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Cieplutko, pięknie.
Dobranocki Iris&-ku.
Pozdrawiam serdecznie:))