Rodzinny dom
Ściany pochłoneły cichy płacz
poduszki nasiąkły gorzką łzą
strach błąka się po pokojach
gdzie terrorysta rodziny mieszka.
Swymi rządami niszczy dzieciństwo
odbiera szanse na szczęście
w sercach kiełkuje nienawiść
dlaczego zgotowałeś takie piekło?
Domagasz się ciągle szacunku
od nieudaczników i błaznów
siniakami okazujesz miłość
ty jesteś chorym ojcze sadystą.
Nie zdołałeś zniszczyć ciała
za to roztrzaskałeś słabą psychikę
do dziś wbijasz ostre igiełki
ale to ty straciłeś to co najcenniejsze.
autor
ilona86
Dodano: 2015-04-13 19:30:59
Ten wiersz przeczytano 2172 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Jeżeli dom tam, gdzie serce, to czy takie miejsce
można nazwać domem? Ból mija, rany się goją, pamięć
zostaje.
Ilonko bardzo wymowny dramatyczny wiersz
Pozdrawiam serdecznie Przytulam gdziekolwiek jesteś
życze samych pięknych przeżyć i czekam na Twój powrót
:)
Zycie przez szatana malowane .
Pozdrawiam z daleka.
takie obrazy są niestety częste, pozdrawiam, bardzo mi
się podoba
Tyranów domowych powinno się z całą surowością
izolować od członków rodziny. Pozdrawiam
jak tu uciec? jak krzyczeć kiedy koś nam życie dławi?
Prawdę zna tylko ten co kiedyś był w podobnej
sytuacji.
dobrze że wróciłam przeczytałam jeszcze raz warto
było:-)
pozdrawiam i nie wiem jak to się stało że nie oddałam
głosu a trzymam się zasady komentuję oddają głos:-)
wstrząsający wręcz tragiczny los osób żyjących pod
jednym dachem z tyranem .....
pozdrawiam;-)
Tragiczne,smutne,też tak wyglądało moje dzieciństwo,do
dziś mam koszmary z tego powodu.Pozdrawiam wiosennie
:)
Najgorzej jest jak nad człowiekiem panuje słabość i
zło, wtedy dom zamienia się w piekło...
Bardzo mądrze opisana sytuacja nie jednego domu
Wiersz godny uwagi i głębokich przemyśleń...
Pozdrawiam Ciebie Ilonko :)
Życzę pięknego i radosnego dnia...
Wiersz wywołuje smutne refleksje...
słaby był i przesadny w rozjątrzeniu. trzymaj sie
Refleksja bardzo dobra ,życie czasem bywa okrutne i
co więcej coraz częściej to spotykamy.
Ale to sztuka zauważyć, że to - on - stracił najwięcej
- pomimo własnego bólu.Pozdrawiam :)
Czasem w życiu tak bywa , masz obiektyw w oczach.