Rogata baba (na wesoło)

wiersz pisałam z marszu, koleżanka potrzebowała na polski coś o zwyczajach w barach mlecznych XD miało także zawierać jakieś archaizmy..

w pewnym mlecznym barze, nieopodal drogi
spłacała dług swój baba, która miała rogi.

z nogi na nogę żwawo przestępując,
roznosiła chłopom wino, cicho przyśpiewując

mimo, iż miała rogi i nazbyt piękna nie była,
chłopom na jej widok z pysków ciekła ślina.

baba nie zważała, na końskie ich zaloty
i za barem z winem, czesała swe włosy.

każdy by się zabił o rękę tej baby,
bo poza rogami, miała mózg rogaty.

kołysząc biodrem, znów niosła wino,
któryś chłop nie wytrzymał, krzyknął: stój, dziewczyno!

wszyscy wnet umilkli, nawet i muzyka,
chłop złapał ją za roga, aż ta podskoczyła.

dostał biedny chłopina, od baby w policzek
"skoro brak Ci jest kultury, więcej tu nie przychodź!"

to rzekłszy, wróciła do baru, zarumieniona ze złości:
nie będę drani takich dłużej tutaj gościć!

każdy miał szacunek do rogatej baby,
wszyscy gryźli się w jęzory nim wytykali jej wady.

łamała chłopom serca, choć urodą nie grzeszyła,
każda inna dziewoja rogatej babie zazdrościła.

bo baba rogata, miała coś w sobie:
kulturę, rozsądek i własne zdanie!

zanim lat dziesięć nie nazbyt długich ubyło,
wyszła baba za mąż i miała dwóch synów.

jeden miał rogi i – jak mama – nie grzeszył urodą,
za to cieszył damy swą ogromną kulturą.

drugi – przystojniak bez rogów szpecących,
cham był okropny i prostak jak prosię!

omijały go panny wszystkie z daleka,
bo któż by chciał wyjść za takiego człeka?

co byście nie mówili - jestem dumna z tego wiersza ;P

autor

Mat

Napisany: 2007-11-20 Dodano: 2008-12-09 22:55:04

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie