Rola
zapytaj mnie bez pytania
czy zimne jest moje serce
jaką jestem gdy nie widzi nikt
czy ten uśmiech jest prawdziwy
a ta kropla na policzku
milczeniem maskuję nieśmiałość
wciąż i wciąż
a może to duma
patrzę na świat
oczami pełnymi strachu
czy nie widzisz tego
cztery ściany mojego ja
dławią duszę
uciskają
rola życia
odegrana znakomicie
i tylko oklasków brak
i wokół taka pustka
autor
Niezapominajka
Dodano: 2015-02-03 19:23:24
Ten wiersz przeczytano 1072 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz. Człowiek jest
ciekawy, jaki jest naprawdę, jak odbierają go inni,
prawdziwi ludzie, bo złośliwcy mogą tylko zrobić
zamieszanie w jego duszy.
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo, bardzo smutny wiersz o samotności
ciekawie nietuzinkowo o samotności....nie wierzę że to
o sobie ...masz piękny tajemniczy uśmiech ktoś to
zauważy i zapomnisz o samotności :-)
pozdrawiam
To ja się wymądrzałam, zanim zostałam usunięta:).
Piszesz o czymś zwykłym i nawet nie używasz jakichś
wyszukanych metafor, a jednak sposób pisania sprawia,
że chce się czytać to wyznanie.
Pozdrawiam:)
I co odpowiesz na tak postawione pytanie? Wiersz
ciekawy, podoba mi się. Pozdrawiam :)
Dobry wiersz. Pozdrawiam:)
Mam nadzieję, że to chwilowe. Wszystko się zmieni.
Dobranoc
Samotność nigdy nie będzie naszym sprzymierzeńcem.
Zmysłowo o niej napisałaś. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Kazdy gra swoja zyciowa role i przewaznie mamy skapa
widownie ...a najtrudniej udawac, ze wszystko gra
..pozdrawiam
Bardzo ładny i smutny. Pozdrawiam
Ta pustka jest do wypelnienia, oklaski są, po drugiej
stronie komputera:-)
dobry ... punktuję :)
W Twoim avatarze widziałam kwiatki a teraz widzę
twarz. Nie skojarzyłam. Sorki :)))
Bardzo dobry wiersz :)))))