"rola" - i dary. - Zjawy.

wiersz "ciekawostka": zwrotki I-IV - dosłowny zapis zpersonalizowanych "moich" tzw. schizofrenicznych "głosów - zjawisk bezdżwiękowych, V i VI - zapis - z uwagi na niezrozumienie i z innych - wy

wiersz... -"ciekawostka": zwrotki I-IV - dosłowny zapis zpersonalizowanych "moich" - tzw. - schizofrenicznych "głosów" - zjawisk bezdżwiękowych, V i VI - zapis - z uwagi na niezrozumienie i z innych - wynikowych w czasie powstania przyczyn - poddawany próbom "obróbki poetyckiej i poprawczej" - obecnie chyba w postaci wyjsciowej.Tytuł ("rola"- i dary" - z dnia 10. 08. 2020 r. - Wcześniej... - ("głosy" i dary) - krótko, "głosy" i "Zjawy". Pierwotnie bez tytułu.



Głos I (głos Tadeusza Mazowieckiego)

- Panie Wiktorze! – Panie Wiktorze.
(- Jedynie skromność ci pomoże.)
Czym są – artyści? (– i elita...) ?
- To zwykła rzecz... – nie - Pospolita.

Od nich bywałeś zachęcony,
by unieść dłonie w znak Victorii...
(- To – byłby... - Twego balu koniec.)
- Bóg! - byłby... - tylko. - na widowni.

Głos II (głos Leszka Moczulskiego)

- Życzę gorąco, z serca, szczerze
- byś wiersz – oprawił w gmach opery.
- By róg – tam grał – gdzie są wybory...
- Tam Twe zaszczyty i ordery.

Głos III (głos Waldemara Pawlaka)

- Niech zmilknie w Tobie rozum wszelki.
(- Jutro... - zamilknie naród cały.)
- i zbieraj barwy tęczy – Ziemi.

Bądź w swej modlitwie – taki wielki
(i bądź zarazem taki mały)
jakbyś się w samą prawdę zmienił.

Głos IV ( głos Włodzimierza Cimoszewicza)

- Przejrzyj na oczy! (– złota bzdzidło.)
I - niech ci całe zło-to – zbrzydnie.
Sam - stań się złotem:
taki szczery – jak prawda,
co wychodzi szydłem.

Głos V (głos odebrany jako prawdopodobnie głos kapłana - moze ks. Niewęgłowskiego - duszpastarza srodowisk tworczych)

- Powiedz: „Nie dla mnie...”
„Jestem marny” – „Jak jestem
słaby, zagubiony!..”


(- Boże! – wszak jestem... – twoim... - karłem. - (?)
{więc} - Jak mi... - sięgać?... - w "owe" - trony...)

Głos VI(głos osoby nieokreślonej)– chyba (?) tegoż - kapłana (??))

- Niech zmilknie w tobie rozum wszelki...
(Jutro zamilknie naród cały.)
- I podnieś... - rolę – z żyznej ziemi.
Bądź – w swej modlitwie – W SAM RAZ!.. (- wielki)
- by pielęgnować... - BOŻE... - DARY.

Ok.1990 – 91 r.

W istocie - jest to (zapis) z dnia 10. 08. 2020 r. - nietożsamy z zapisem wczesnijszym - obecnym pod dopiskiem, postacią publikacji na portalu - z dnia 03.11. 2018 r. Zapis z dzisiejszej publikacji jest chyba zgodny ze żródłem, - z zachowaną chyba wiernoscią treści i istoty (oraz zapisu WŁASCIWEGO DO TRESCI- dla ktorego ODWAGĘ I SWIADOMOSC zyskalem 10. 08.) względem powstałej kreacji całkowicie początkowej (wyjsciowej). (- tytul z dnia 10. 08. 2020 r.) Opublikowana kreacja - poszerza swiadomosc - być moze ponad swiadomosc "Premiera Tadeusza" - bo głos jego - mowił jedynie tak:
"To bylby Twego balu koniec.
- Bog bylby tylko na widowni"

Z wielu powodów - taki zapis mam odwage przedstawic dopiero dziś. Wcześniej - miałem wątpliwosci co do osobistej poczytalnosci, oraz - na ile wiersz wynika z megalomanii i psychicznych - niezrozumałych dla mnie realizacji - jako odpowiedź powstająca poza moją uswiadomioną wolą - np. jako wynik istnieniejący z nieprawidłowej potrzeby osobistego znaczenia - choćby dla samego siebie - kreacja wynikajaca np. z poczucia osobistego niedowartoscowania.
Zapis wczesniejszy i ninimalnie w odniesieniu I - IV zmanipulowany... (gdyby ktos ciekaw...) - predstawiwm w zapisie z pierwszej publikacjji (traktowanej zresztą - takze przeze mnie - jako ciekawostka lub schizofrenicznie a nast. - "paraschizofrenicznie": "Zjawy"
z dnia 03. 11. 2018 r.


Głos I (zjawa Tadeusza Mazowieckiego)

- Panie Wiktorze! – Panie Wiktorze.
- Jedynie skromność ci pomoże.
Czym są – artyści?– i elita?
- To zwykła rzecz... – nie - Pospolita.

Od nich bywałeś zachęcony,
by unieść dłonie w znak Victorii...
(- I – byłoby... - po balu. - Koniec.)
- Bóg byłby tylko na widowni.

Głos II (zjawa Leszka Moczulskiego)

- Życzę gorąco, z serca, szczerze
- byś wiersz – oprawił w gmach opery.
- By róg – tam grał – gdzie są wybory...
- Tam Twe zaszczyty i ordery.

Głos III (zjawa Waldemara Pawlaka)

- Niech zmilknie w Tobie rozum wszelki.
(- Jutro... - zamilknie naród cały.)
- i zbieraj barwy tęczy – Ziemi.

Bądź w swej modlitwie – taki wielki
(i bądź zarazem taki mały)
jakbyś się w samą prawdę zmienił.

Głos IV ( zjawa Włodzimierza Cimoszewicza)

- Przejrzyj na oczy! – złote bzdzidło!
- więc - niech ci całe zło-to – zbrzydnie.
Sam - stań się złotem:
taki szczery – jak prawda,
co wychodzi szydłem.

Głos V (zjawa jakiegoś kapłana... - nie pamiętam, chyba ks. Niewęgłowski)

- Powiedz: „Nie dla mnie...”
„Jestem marny” – „Jak jestem
słaby, zagubiony!..”

- Boże! – wszak jestem... – twoim karłem?..
Więc jak mi sięgać w owe trony?..

Głos VI( zjawa nieokreślona – chyba tegoż kapłana)

- Niech zmilknie w tobie rozum wszelki.
(Jutro zamilknie naród cały.)
- I podnoś role – z żyznej ziemi.
Bądź – w swej modlitwie – w sam raz wielki
- by pielęgnować boże dary.

Ok.1990 – 91 r.

Proszę o odważne komentarze. Kategorie "tematyka" i "klimat" - wybrane z konicznosci, bez odpowiedniej mozliwosci właściweo wyboru

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2011-08-08 Dodano: 2020-08-08 09:26:38

Ten wiersz przeczytano 1068 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie