Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Rollercoaster

Był już hedonizm,
Przez chwilę zajął tę duszę,
Ale ileż można żyć na powierzchni?
Znowu zmiany zaznać muszę.
Zejdę poniżej, może na same dno.

Był już masochizm,
Na długo nie wystarczył.
Ciernie mnie bawią, łaskoczą żałosne.

A teraz? Marazm w całej swej okazałości.
My się już znamy, najdłużej
Zamknięta w puszce (Pandory?)
Jednak nie chce jeszcze wychodzić.


Nie lubię poezji, nie lubię słonej kawy
Zawsze tu wracam, kiedy pęka dusza

boję się kolejnego wiersza

autor

Nina0104

Dodano: 2021-01-15 18:33:24
Ten wiersz przeczytano 1343 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (6)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Od rozkoszy, poprzez samoudręczenie, do zobojętnienia.
Oto ścieżka życia wielu ludzi opisana w ciekawym
tekście wiersza.
Serdeczności.

karenka karenka

Taki twórczy smutek, że aż się odrobinę uśmiechnę do
tych wersów,może ulecą i pozostanie smak poezji na
długo:)pozdrawiam cieplutko*)

Annna2 Annna2

Myślę jednak że lubisz poezję.
Pisząc koisz swoją duszę.

Smutny. I dobry wiersz. Bardzo.

anna anna

Smutaśnie- zamiast łyżki- cała beczka dziegciu.

sisy89 sisy89

Smutny.
Ja czasem też się boję kolejnych wierszy bo same
smutasy wychodzą.
Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie :)

zyka zyka

Bardzo smutny z domieszką reelekcji i przemyślenia.
Pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »