Romantycznie z Rubinsteinem

Deszcz kropelkami kapie mi na oczy,
obmył już liście, na samochód spadł
i kryształkami po trawie się toczy,
zmywa nieszczęścia, kapu kapu kap.

Szarymi chmury niebo się przykryło,
smutek zawinął słońca jasny blask,
nie będzie ciepła, za góry się skryło,
białe łabędzie odfrunęły w dal.

Ty przy kominku siedzisz zadumana,
obok Rubinstein skrył się w kartach ksiąg,
w kalejdoskopie najszczęśliwszych marzeń,
na fortepianie spisał życia ton.

Jakże to pięknie byłoby od nowa
móc w tamte lata powrócić, w ich czar,
książęcych balów, koncertów, etiudy
i za Arturem pomknąć w dawny czas.

Spotkać się z Listem i Rachmaninowem,
zwiedzić pół świata, domów kupić pięć,
w zaczarowanych tonach fortepianu
móc przy muzyce Steinberga kawę pić.


18.11.2016 Eurydyka- Lidia

autor

Eurydyka12345

Napisany: 2016-11-18 Dodano: 2016-12-02 09:14:34

Ten wiersz przeczytano 1549 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie