Romeo i Julia
Kimże dziś jesteś - dla Romea - Julio?
Nawet nie snem minionej nocy letniej,
ani westchnieniem - ani motylkiem,
ani w żabkę - zaklętą księżniczką,
ani też czaszką - pożółkłą i szpetną.
To be, or not to be? - i cóż to za
pytanie?
Krążące w niebycie - jak ich wieczna
miłość,
żadne z kochanków z grobu już nie
wstanie,
nie drgnie żaden mięsień - nie zatańczy
kość.
autor
Stromboli
Dodano: 2018-02-22 13:20:02
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Taka miłość zdarza się raz na miliony, bo jak się
dobrze rozejrzymy to trudno nam będzie wskazać palcem
prawdziwą miłość trwającą dłużej, niż do deski
grobowej.
Pozdrawiam :)
Pomysłowy wiersz,
a ich miłość wiecznie trwa,
jako ponadczasowy symbol,
nigdy nie umrze:)
Pozdrawiam:)
Bardzo wymowne i zatrzymujące, pozdrawiam serdecznie;)
Super:)pozdrawiam cieplutko:)
Nie inaczej :)
Pozdrawiam :)
https://www.youtube.com/watch?v=gruUmHx5Fbk
Jak widzisz wracają i będą wracać.
Pozdrawiam Stromboli... och boli.
a jednak są nieśmirtelni...
Coś jest w tym wierszu, że przykuwa uwagę , chyba ta
ponadczasowa miłość :)
Tych dwoje, nadal zyje, istnieje ich tez Milosc, w
przkazach, dramatach, legendach i tam w nich pozostali
na zawsze. sa tez w terazniejszym swiecie. tylko
romantykow jest brak.:)
Pozdrawiam serdecznie.
Pomimo dwóch odległych dat wypełniają inny świat...