Róża a irys

Dla wszystkich "ślepych" chłopców :]

Wokół,gdzie spojrzeć - czerwone róże,
dumne jak pawie,zawsze na górze.

Amantów wabiące,jedyne piękności,
w serce kłujące bez żadej żałości.

Iluzją cukierki jak smutek rozdają,
uciechę wielką z przykrości czyjiś mają.

Nie chcę być różą,nie dla mnie oklaski,
podziwy na scenie i te zbędne wrzaski.

Cudowną na zewnatrz,w środku gnijącą,
plastikową powłoką tylko będącą.

Irysem być sobie,od tak wymarzyłam,
nie czarując wdziękiem,sercem leczyłam.

Promiennym kwiatem,przyjaźni symbolem,
nigdy jak róża rozpaczy padołem.

Nie być wabiącą syreną przyćmionych żeglarzy,
ale świetlistym aniołem stojącym na straży.

autor

Myszka93

Napisany: 2008-05-26 Dodano: 2008-05-26 18:37:30

Ten wiersz przeczytano 1010 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie