Róża wiatrów
w bezmiarze zimowego morza
widzę okręt przedzierający się przez
mgłę
właśnie wraca do portu
a my wciąż w drodze
popychani przez zmienne wiatry
dryfujemy zagubieni
autor
karioka83
Dodano: 2017-02-01 19:46:58
Ten wiersz przeczytano 623 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Dzięki serdeczne wszystkim za przystanięcie :)
ładna miniaturka ...wciąż w drodze w sztormy i pogodę
aby szczęśliwie dotrzeć do portu:-)
pozdrawiam
Smutne a jednak prawdziwe.Bardzo ładnie.Pozdrawiam:)
Śliczne, podoba mi się ten wiersz.
Piękna melancholia, i te popychanie przez zimne
wiatry, super
Pozdrawiam:-)
Wiatr bardzo często zmienia kierunek, zupełnie jak
ludzkie myśli :)
Ładnie:))
Ładna miniaturka.
pozdrawiam :)
ładnie o podróży przez życie.