Rozbudzeni pieszczotą

Ust oceanem czerwieni, soczyście płynę.
W namiętnej fali warg drżących, nurzać się pragnę.
Kiedy rozkosznym grymasem, ustrajam minę,
wciąż rozpostarte ramiona - zachłanne żagle.

Wszak tylko jeden kierunek - uczciwie podziwiam.
Oplatam horyzont zdarzeń - łuną pieszczoty.
Nierozłącznie przetrwać chętni jak dwa ogniwa,
kiedy z namiętnych warg czyni - huragan... motyl.

Wzajemnością rozkwitamy pełni odurzeń.
Przenikające spojrzenia głaszczą zuchwale.
Wędrują niczym turyści - ręce po skórze,
drżących palców opuszkami współtworząc balet.

Dłoń zwinnie kaskadą piersi - w czeluście prosto.
Falują biodra w rozkoszy - dygocząc dreszczem.
Czy tama uniesień puści, czy dalej non-stop?
Nieokiełznany już okrzyk - tak, tak, tak jeszcze!

autor

Arturro

Napisany: 2020-08-23 Dodano: 2020-08-24 10:57:23

Ten wiersz przeczytano 1998 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie