Rozchwianie

Kościól od wieków - podlegal wysiłkom deprawacyjnym.
straszne dużo w zakresie tym zrobiono w dwudziestym
wieku, a kontynuowane jest przez zainstalowanych w
Koścele jego przeciwnikow i ludzi niegodnych
kaplaństwa.- Komunizm i SB - klania się nam- do
dzisiaj.wierzę w to, ze kościół będzie oczyszczal sie
z naniesinego doń brudu.
Podrawaim serdecznie:)

Dramatyczny i głęboki w wymowie. Można krzyczeć,
pisać, tworzyć reportaże - temat i tak zostanie
zamieciony pod dywan. Kościół w naszym kraju ma tak
silną pozycję, że na razie nic nie zagrozi występkom
duchownych. Mimo, że cierpią jak zawsze - najsłabsi.
Obłuda w Polsce ma się świetnie, ludzie nie chcą
słyszeć, że i w tej materii czas na wielkie porządki.


Pozdrawiam :)

Tym razem wyjątkowo pozdrawiam bezinteresownie. ;)

...ten krzyk rozpaczy dla nic nie znaczy,
oni w statystyki będą się bawili
i katów pod czarną sukmaną bronili...

Dziękuję i pozdrawiam również jakże uprzejmy i
niewątpliwie bezinteresowny Sławomirze :))
Pewnie wkrótce poczytam ;)

Pozdrawiam serdecznie szanowna autorko Danuto. :)
Życzę Tobie przyjemnego wieczoru.

Życzę Tobie udanego startu w nowy tydzień. :)

Znakomity wiersz o istotnym problemie Kościoła.
Kościół do tej pory chronił księży pedofili, i jeżeli
to się nie zmieni, to procesu występowania z Kościoła
nie da się zatrzymać.
Pozdrawiam najserdeczniej Danuto.

Wiersz-rozprawka z grzesznikami.
Nie wiem czemu przypomniał mi się Pawlak i Kargul,
chyba, że tak wymachiwali do siebie...
Pozdrawiam :)

Dobry, ciekawy wiersz i na czasie,

mily - podstawowe potrzeby i instynkty każdego żywego
organizmu to - przetrwać i przedłużyć gatunek. Popęd
seksualny to potężna siła, ale ludzie potrafią sobie z
tym radzić. Jest tysiące samotnych ludzi, którzy nie
gwałcą dzieci. Nie będę wypowiadać się na temat
celibatu. Być może lepiej byłoby, gdyby księża mieli
żony i rodziny, ale nawet jeśli nie mają to nie sam
celibat jest winowajcą, tylko ludzie o zaburzonej
osobowości, którzy dostali się w szeregi
duchowieństwa. Jeśli ktoś widzi taką wypaczoną
osobowość i nie reaguje, a dzieci są krzywdzone, staje
się współwinny ich krzywdy. Piszę to jako matka i
katoliczka, czyli członek kościoła.
Pozdrawiam ciepło.

To są skutki celibatu.
Udawanie, że tą część życia człowieka da się zagłuszyć
modlitwą, posługą czy czymkolwiek jest naiwna.
Lepiej, by duchowni spali z kobietami lub osobnikami
dorosłymi
Nie zmieni się nic "w karaniu" pedofilii kościelnej.
Pozdrawiam.

Mocny wymowny wiersz Nie dziwi mnie oburzenie
Bez wzgledu na przynależnośc społeczną - nie ważne czy
to ksiądz czy psycholog lub strażak ... należy mu się
kara
Pozdrawiam majowo

re krzemanka: każdy kto chodzi na dwóch nogach i
wygląda na człowieka nazywany jest człowiekiem, ale
nie wiem czy każdy na to miano zasługuje. Czy hasło -
jestem tylko człowiekiem usprawiedliwia każdą dewiację
i zbrodnię? Ja rozumiem, że każdy walczy z jakimiś
słabościami, niezależnie od zawodu, wykształcenia, czy
roli społecznej, ale ci którzy ulegają słabościom
które wyrządzają realną krzywdę innym nie mogą być
tolerowani. Koniec.
re Mariat: Ja znam historie misjonarzy, którzy
ryzykują życie dla idei, oraz księży, którzy z
charyzmą i przekonaniem walczą o to, żeby ludzie
stawali się lepsi. Od środka znam młodzieżowe OAZY
gdzie siostry zakonne i księża starają się napełnić
młodzież wzajemnym szacunkiem, radością bycia razem,
miłością do Boga i świata. To jest piękne i to jest
kościół do którego chcę należeć. Do takiego
zaprowadzam moje dzieci. Wiem, że jest potrzebny jako
alternatywa dla płytkich i zwodniczych przyjemności
jakimi mami współczesny świat i nie chcę, żeby się
rozleciał i przestał istnieć. Jeżeli natomiast księża,
którzy faktycznie chcą krzewić prawdziwe wartości będą
obojętni na osoby, które przywdziewają sutanny, żeby
krzywdzić - ten kościół się rozpadnie. Jeśli księża
nie podejmą sami kategorycznej walki z dewiantami
wśród swojego grona, jeśli biskupi będą chronić tych
dewiantów przed karą i pozostawiać w swych szeregach
będzie źle. Już jest źle. Takie jest moje zdanie.

Temat trudny, przygnębiający. Ja nawet swego czasu
pisałam, że w gronie ludzi w sutannach są i ci,
których posłano do trudnych zadań = do rozwałki od
środka, do czynów służących ośmieszaniu wszelkimi
możliwymi metodami.
Wystarczy pomyśleć, że w każdym zawodzie są dewiaci i
"kuby rozpruwacze".