*Rozczochrane serce*

Dostrzegać rzeczy,
umierać bez słów
z pragnienia ciszy.

Nie potrafię czuć schematami,
chodzić ścieżkami,
ranić prostych ludzi.

Za każdym razem
nosić ciężar obcego smutku,
potłuczonych serc garść
i moje własne
wiecznie niepoukładane,
rozczochrane i dzikie.

Po samą duszę
skłamane marzenia,
rodzą się każdego ranka
i co z nimi zrobić?

Nie róbcie mi tego,
zostawcie mnie w pustce
własnej głupoty.

Nie chcę widzieć
waszych szklanych oczu,
waszych pustych dłoni.
Zamykam oczy,
aż poczuję,
że mi je ktoś otworzył.

autor

Black Aurora

Napisany: 2008-05-08 Dodano: 2008-05-08 17:36:45

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie