Rozewie
1. Nie była wszak, nie jest, nie będzie
Czerń wrogiem, ciemiężcą ni katem
Choć na orlich jej szponach nie zbędzie
Gdy się pnie na klify, pnie na klify przed
latem
Ref.: Zaklęte w muszli poszumy
Poświstów rozumy
Zmieniają wszystko w opowieść
Gdzie hartu trza dowieść
A inszym razem chytrości
Miodowej gładkości
Scjencyi, kunsztów, dąbrowy
Cnotliwej wymowy
2.Aczkolwiek ma minę złowrogą
Gdy falą uderza o skały
Sufit przy niej się staje podłogą
Nowy jantar klecą, jantar klecą
przemiały
Ref.: Zaklęte w muszli poszumy...
Komentarze (1)
Piękna pieśń.
Czy jeśli zabiorę cnotę Ewie, to ją „rozewię”? ;)