Rozgoryczenie

Fakt - jaka przyszłość ? chyba raczej żadna, trzeba
brać sprawy w swoje ręce, i wybrać- patriotyzm czy
godne życie. Z jednym się nie zgodzę, gdyby nie Unia
nadal potykałabym się o popękane płytki chodnikowe i
nie mogłabym pojeździć bezpiecznie rowerem jeszcze
pewnie z pół wieku...

Przyszłość dla młodzieży maluje sie w ciemnych
kolorach ale miejmy nadzieje że sie to w końcu zmieni.
Bardzo ładnie ubierasz życie w słowa.

Mądre słowa Sabrino i takie gorzkie....Masz całkowita
rację...ja już nadziei coraz mniej widzę, właściwie,
to ona zanika całkowicie, jak patrzę na to co się w
koło dzieje...tylko chwilami spoglądam na mojego
dorastającego syna widząc chusteczkę , która go chyba
za kilka lat pożegnam jak będzie z kraju przodków
wyjeżdżał...nie tak miało być....nie tak:( Bardzo
dobry wiersz!!!

Niestety, ta przykra prawda towarzyszy nam od wielu
lat. Każda nowa ekipa rządowa w ostatecznym
rozrachunku nie wnosi poprawy bytu masom, a tylko dba
o swoje interesy i interesy elit okołorządowych i to
się nie zmienia, co potwierdza, że słynne powiedzenie
Heraklita z Efezu „Panta rei” w Polsce nie
ma zastosowania. W odróżnieniu od nieprzęciętniaków
możemy za to cieszyć się niekłamanym szczęściem i
miłością, których siła nie jest uzależniona od stanu
posiadania. Istota charakteru ludzi i ich zachowania w
różnych okolicznościach, to problem poruszany przez
Twój dobry wiersz.

Smutna ta nasza rzeczywistość. Dobrze zauważyłaś.
Koryta pełne, to podstawa.

Sabrinko Wiesz...że nawet czasem już i na nadzieję nie
ma szans :(
"Czasem tylko myśl zaświta
jaka przyszłość dla młodzieży." Uściski

zawsze trzeba mieć nadzieję, że w przyszłości lepiej
będzie, jednak liczyć, że coś zmienią ci nasi
prominenci - to już bajką dla mnie pozostanie.