Rozkład?
Rozkłada się między nami
to z czego byłyśmy zbudowane
a mówią, iż dusza jest nieśmiertelna
tak więc co to było ?
Mogę to nazwać miłością ?
to ponad to słowo.
Przyjaźnią? Na pewno,
byłaś mi droższą niź życie,
a teraz z zimna drży ławka
którą ogrzewałyśmy
plotkami, godzinnymi rozmowami
zwierzeniami i sprzecznościami.
Byłaś mym sercem,
wodą, chłodnym wiatrem w skwarze.
Gotową byłam toczyć bitwy z całym światem,
gdy przez niego widziałam twoją łzę.
Chciałabym cię zatrzymać
i potwierdzić mój egoizm,
może i zazdrość lecz...
zawsze teraz musi byc on.
przy mym żalu - on
przy rozpaczy - on
przy zazdrości - on
w rozmowie - on
w złości - on
i w milczeniu - on
i nawet gdy patrzę w twoje oczy
jest w nich on.
A Ty? chyba już nie jesteś moją ...,
Boże! Czy Ty nigdy nią nie byłaś?
Komentarze (2)
Dobry wiersz,ciekawy tytuł.Przepełniony smutkiem i
żalem.Wylałaś w nim cały swój żal.
nie wiem co napisac . samotnosc zanam Ona jest moja
polubilem ja nawet wiem napisze ze nie jest zle ooo