Rozłąka
Dla rodziców ich utraconego uczucia...
Twoje oczy straciły ten prze urokliwy
blask
i pełne miłości ,wyraziste spojrzenie .
Co się z nami stało ..?
- te wszystkie lata razem !
a potem długa rozłąka
Z dzieci wyrośliśmy na dojrzałych ludzi
nie potrafiących cieszyć się radością.
Komentarze (7)
Uwielbiam ten wiersz moja droga Tesso!:*
Nie zauważyli jak rodzice się starzeli .
ech szkoda że czasem tak bywa że drogi rodziców i
dzieci się rozmijają
Dzieciństwo to piękny okres... a potem... szkoda
gadać.
czyli u nich jak u moich.smutny ale znany fenomen
a życie przecież jest takie krótkie.pozdrawiam
A chciało by się wiecznie kochać i być kochanym...Ach
to życie..
Tak często dorośli są dojrzali tylko
pozornie...Pozdrawiam.