Rozłąka

Nasłuchuje szeptu za oknem,
który wędruje z myśli odległych.
Wypatruje gwiazdy tej samej,
co spogląda z nieba na dwoje.


Przecierasz oczy mokre,
one widzą ten obraz utęskniony.
Dotykasz serca rozgrzanego,
które bijące z daleka boli.


Za każdym dotykiem najczulszym,
za pocałunkiem namiętnym,
za niezwykłym spojrzeniem Anioła,
Drży tęsknota ta i smutek zbyt długi.


Wyrywasz się i rozdzierasz boleśnie,
w ciemności masz zamęt na twarzy.
W końcu zasypiasz zmęczony walką z rozłąką,
bo od kolejnego poranka bliżej do powrotu.

autor

sabinka1208

Napisany: 2007-06-20 Dodano: 2007-06-20 16:42:04

Ten wiersz przeczytano 1027 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie