Rozmowa z Aniołem

gdy bezdrożami zdążam historii

szukając śladów minionej wojny

wśród szumu wichru jakby ktoś wołał

dostrzegłem pannę w stroju anioła



kim jesteś pytam piękna dziewico

czemu tak smutne jest twoje lico

czemu twa buzia zalana łzami

czy kto cię skrzywdził ktoś zadał rany



chciałam powiedzieć ci swą historię

żyłam gdy Hitler rozpoczął wojnę

kiedy napadli na nas zdradziecko

brunatne Niemy z Rosją sowiecką



lat dziewiętnaście ja miałam wówczas

chciałam w stolicy rozpocząć studia

dom mój zniszczono w ciężkim nalocie

armie rozbite były w odwrocie



chciałam ojczyźnie na pomoc bieżyć

więc przyłączyłam się do żołnierzy

marzyłam tylko by bić się z wrogiem

byłam po kursie wojskowym kobiet



umiałam strzelać i leczyć rannych

miałam skończony kurs sanitarny

a że żołnierzy wciąż brakowało

więc mnie przyjęto na stan oddziału



przez trzy tygodnie w ciągłym pochodzie

na zimnie deszczu w znoju i chłodzie

bitwy staczając z hordami wroga

tak dotarliśmy do Hrubieszowa



na mocy paktu Hitler i Stalin

bestie ze wschodu kraj najechały

kiedy zawiodła polska obrona

oddział nasz dostał się w ręce wroga



bezbronnym jeńcom zabrano życie

rozstrzeliwując gdzieś za wsią skrycie

minęły lata już od tej zbrodni

czy ze współczesnych ktoś o nas wspomni



wy co myślicie włącznie o sobie

skłonicie głowy przed naszym grobem

czy ktoś napisze dla nas poemat

choć nas na świecie od dawna nie ma



czy ktoś z żyjących czasem choć wspomni

losy nas młodych z czasów tej wojny

czy ktoś na groby przyniesie wieniec

kto za nas zmówi zmarłych wspomnienie


Dziewiętnastoletnia, urodzona w Bednarach koło Łowicza Irena Grzywacz po wybuchu wojny przyłączyła się do rozbitych oddziałów armii Poznań przebijających się do Warszawy. Nigdy tam nie dotarli. W Łowiczu była komendantką Przysposobienia Wojskowego Kobiet.

Z grupą żołnierzy trafiła pod Hrubieszów, gdzie zostali otoczeni przez oddziały bolszewickie i wzięci do niewoli. Oficerów oddzielono od żołnierzy i skazano na rozstrzelanie.

Irena Grzywacz protestowała przeciw temu barbarzyństwu powołując się na międzynarodowe konwencje. Za sprzeciw sanitariuszka została także rozstrzelana.

Pomordowani leżeli kilkadziesiąt lat w anonimowym grobie na cmentarzu prawosławnym, gdzie pochowali ich okoliczni mieszkańcy. Dopiero przed kilku laty ekshumowano ciała, zidentyfikowano niektóre osoby, m.in ciało Irenki. Na cmentarzu w Mirczu powiat Hrubieszów postawiono pomnik na grobie polskich żołnierzy pomordowanych przez bolszewików.

autor

Bogumił1

Napisany: 2020-08-28 Dodano: 2020-08-28 22:56:10

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie