Rozmowa z BOGIEM...
W dyskusję dziś wchodzę z Bogiem
Taki monolog życia...
Zapytam go dlaczego...?
Pięknem świata zachwyca..
Muzykę tak cudna przez ludzi tworzy..
A co ja mogę..? Boże..
Jestem jak marny pyłek
Którego nikt nie widzi..
Skąpana w swoich słabościach
Unikam innych ludzi..
Czuję się taka mała ..
A zarazem tak wielka..
To Ty mi Panie dałeś życie
A ja Ci jestem wdzięczna..
autor
Herbaciana Róża
Dodano: 2009-09-13 10:28:01
Ten wiersz przeczytano 518 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
nie tylko ja dzis rozmawiam z Bogiem...pozdrawiam
rózyczko
Rozmowa każda jest lekiem, rozmowa łagodzi problem i
dzieli go na dwa, więc rozmawiaj,gratulacje,
Bóg zawsze przy nas jest tylko trzeba w to mocno
wierzyć, nie opuści nas w potrzebie.
cenne rozmowy i cenne pytania - trzeba się dobrze
wsłuchać... kiedy potrzebujemy odpowiedzi... w
niedzielę refleksyjnie i pieknie.