Rozmowa o Bogu
tam ojciec zabił dzieci
to gdzie on wtedy był?
Pytasz - gdzie on jest?
Gdy ludzie tak niewinni
zmieniają się w pył.
Płaczesz
Nie wierzysz już
Bo przecież znów
nie wyszło coś
Tęsknisz...
pozatym wciąż gdzieś...
odchodzi ktoś.
Ale on jest...
On jest tym niebem, o wschodzie słońca
nowego dnia.
On chciałby skąpać całe twe życie
w jeziorze gwiazd.
To on Ci daje cały ten świat
gdzie możliwości,
nieskończą się bo takie jest
prawo wieczności.
On dał nam wszystko i więcej
wskazówki które depczemy co dnia
Tu pękło z bólu czyjeś serce
Tam jakaś zbrodnia...
Lecz on jest...
On jest w uśmiechu zakochanych
nawet w tych słowach zakazanych...
Co bolą głęboko w naszej duszy
a z ran krew nie chce się wysuszyć.
autor
NIC
Dodano: 2007-09-19 22:21:52
Ten wiersz przeczytano 517 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
No tak mimo, że nie rozumiesz dlaczego Bóg dopuszcza
zło to Go nie oskarżasz zachowując sie jak Hiob. Ja
natomiast nie wiedziałem, wiem i tym bardziej Go nie
odskarżam, bo jakże można winić np. kogoś za wojny,
skoro wszyscy mamy przykazanhie 'nie zabijaj', lecz co
z tego, jak ludzie podający się za sług Bożych
błogosławią armię? Gratuluję.
...warto nieraz porozmawiać samemu z sobą....w
obecności Boga....
Bóg jest w każdej trosce i bólu jest Miłością mówi
pięknie wiersz więc nie jesteś sam Bardzo dobry wiersz
w formie i treści