rozmowa z duszą
ciało jest małym światem
dusza książką małą
w której spisano wszystko
co się z ciałem działo
gdy te słowa wieszcza
posłyszała moja dusza
zeskoczyła prosto z półki
z pretensjami przyleciała
książką ponoć każda dusza
ja mam kartki posklejane
do niczego cię nie zmuszam
lecz są ledwie pobazgrane
Pan Tadeusz wierszowany
rymowany bardzo długi
dawno jest już napisany
ale to nie twoje progi
poematów nie napiszesz
parę strof i trochę rymów
może wierszem kogoś wzruszysz
więc do Rzymu coś tam zrymuj
rozweselisz serca smutne
twarze uśmiechem pomalujesz
życie będzie mniej okrutne
dasz dobre słowa w darze
posłuchałam jej gderania
ciepłym słowem obłaskawiam
wzięłam kartkę pióro wieczne
i zasiadłam do pisania
ona mówi ja wszystko spisuję
wieczorami przy małej kawie
objadamy się ciastkami
czasem do łez ją rozbawię
Komentarze (10)
Cudowna taka przyjacielska dusza.Bardzo fajny
wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)
serdeczna i ciepła ta dusza,,,,pozdrawiam :]
Ciekawa,trochę przekorna ta Twoja rozmowa z
duszą,podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie:)
Fajnie:) pozdrawiam
To obie z duszą jesteście śmieszkami i ona lubi też
ciastka .Fajne .Wesołych snów
Ladnie:-) . Miłego TES:-)
Dusza pełna weny +)
ciepło i ciekawie rozmawiasz z duszą czasem potrzebna
jest taka rozmowa:-)
pozdrawiam
Bardzo dobry pomysł takie przekomarzanie się z dusza i
jak wygląda u ciebie powstawanie wierszy, Wiersz
bardzo, bardzo mi się podoba. Pozdrawiam pogodnie.
Fajnie tak czasem porozmawiać :)