ROZMOWA O MNIE...

Usłyszałeś moje wołanie ale nie spieszyłeś się wcale
Kiedy błagałem o pomoc Ty cierpiałeś wraz ze mną ale wciąż czekałeś
Teraz rozumiem dalczego...
Musiałem zrozumieć sam siebie

Otępiałe myśli,smród wódy dzień po
Zabijanie wspomnień
Bolały Cię jeszcze bardziej niż mnie samego
Bo ubliżały dziełu jakie stworzyłeś - Człowieka
A jednak byłeś wciąż przy mnie wciąż czekałeś

Kiedy zrozumiałem że moje Niebo,Piekłem było dla innych
Wyimaginowane szczęście czyjąś tragedią
TY podałeś mi swoją dłoń
Pokazałeś drogę po raz wtóry
Podążyłem nią być może po raz ostatni w życiu
W moim życiu

Czy będę jeszcze szczęśliwy?
Czy potrafię jeszcze kochać?
A ci co mnie kiedyś kochali potrafią wybaczyć?
Tego nie wiem ale TY jesteś moją jedyną nadzieją

I... nie wypuszczę już Twojej dłoni

autor

MYSZAK

Dodano: 2009-01-16 15:47:20

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie