***Rozmowa (nie)liryczna***

-Kocham Cię...

-Jak?

-nielogicznie
bo zaprzeczam samej sobie

spotanicznie
bo nigdy nie wiem co Ci zaraz powiem

nostalgicznie
bo chodzę zamyślona już od rana

lakonicznie
bo wiem, że i tak jestem przegrana

-Gdzie?

-w domu
w szkole
na przystanku

po południu
w nocy
o poranku

w sklepie
w bibliotece
w kinie

w kościele
w teatrze
na Pietrynie

wszędzie
gdzie jestem
gdzie chodzę
gdzie Cię nie ma

-Kiedy?

-Wiosną, latem i jesienią
zimą gdy płatki śniegu w powietrzu się mienią
gdy pada deszcz
i gdy słońce świeci też
kiedy Ci smutno
i kiedy się weselisz
gdy się swoimi sekretami ze mną dzielisz
i wtedy kiedy się obrażasz
gdy przyszłość sobie wyobrażasz
gdy grasz kogoś kim nie jesteś
kocham Cię nawet we śnie

-Do kiedy?

do czasu
do końca końca
i o jeden dzień dłużej

-Za jaką cenę?

-za cenę wolności
niezależności
za cenę szczęśliwej miłości

za cenę spokoju
za cenę tego, co jest bezcenne

Jeszcze Go kocham... Mimo że to irracjonalne...

autor

Awiw

Dodano: 2006-10-28 10:46:36

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie