rozmowa z poetą

Lubiłam i nadal lubię w zaciszu domu posłuchać jego
głosu,
pozdrawiam serdecznie

A mnie trudno pogodzić się z odejściem Ennio
Morricone...
Pozdrawiam Grażynko :)
Myślę, że tutaj będzie właściwe miejsce dla tych, co
odeszli.

Tak sobie pozwoliłam przeczytać komentarz AS a też mi
szkoda tych Wielkich Artystów, oboje bardzo lubiłam
słuchać, choć to zupełnie inne style muzyczne,
niestety życie jest bardzo kruche:(
Pozdrawiam wszystkie Wilki :)

wróciłem
bo ubywa na tym świecie Wielkich;
z ogromnym żalem pożegnałem Ewę Demarczyk, a i nad
Piotrem Szczepanikiem uroniłem łezkę;
pozdrowienia dla Wilków :)

Tak, Wilku drogi ślepną z upływem lat, to prawda...
Wiersz raz jeszcze czytam z przyjemnością.
Skoro lubisz miniatury, to nie wiem czy czytałeś jedną
z moich niewielu?
Tylko nie identyfikuj peelki z autorką.
To fikcyjna postać :)
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/ksiezycowa-impresja-
539205

Pięknie, pięknie... Dziękuję za zajrzenie do mnie i
czytanie. Pozdrawiam.

Drogi ślepną z upływem lat... A nam znów się wydaje,
ze udało się ponownie oszukac czas. Tak, tak... drogi
naprawdę ślepną, gdy się ma coraz wiecej lat. Czy to
źle? Nie. Wydaje mi się, że to bardzo dobrze:) Nie
wszystko trzeba wiedzieć.

Pozdrawiam Cię serdecznie i dziękuję . Zawsze Twoje
wiersze i te i te inne, zmuszają mnie do rozmyslań.
Często o mojej drodze.

Cieszę się, że do Ciebie zajrzałam,bo piszesz
nietuzinkowo.
Wiersz bardzo mi się podoba, bo to poezja, która na
dłużej zatrzymuje przy sobie.
Pozdrawiam

Już tutaj byłam, z przyjemnością wróciłam, a Leonarda
też lubię :)
Serdecznie :)

Spotkały się wrażliwe dusze w tym wierszu.
Miłego dnia

Również ubóstwiam twórczość Leonarda i cieszę się, że
natrafiłam na ten piękny, wymowny wiersz, który
doskonale wpasowuje się w moje gusta

Ups, pardon — koryguję: ja szanowałam... ☀️

Ufff, o tym „prawdziwym duchu polskim”, odczuwanym
najbardziej li w USA (okropny, chociaż i piękny kraj),
czy Kanadzie, można by noce dywagować przy klasyce i
wykwintnym winie. Ja szanowałem moją Matkę i Ojca — bo
oni byli jedyni i unikalni — Matczyzny, czy Ojczyzny?
No cóż:
„Gorzki to chleb jest Polskość…” [Cyprian Kamil
Norwid]
Pozdrawiam.☀️

Widzę, że mam panią muzykolog pod postacią
dziewczynki.
Przydasz mi się.
Prześledź sprawę szóstej sonaty: es-moll.
Gdzieś w Paryżu wygrzebano fragmenty jakichś starych
nut i od razu powstał spór: apologeci twierdzą, że to
wypisz wymaluj Chopin, a przeciwnicy podnoszą
argument, że wielki Fryderyk nie znosił tej tonacji.
Sensacja gotowa, ale z czegoś trzeba żyć.
Wróćmy zatem do dzieła f-moll op 52.
Dlaczego tą kompozycję nazywasz (jak większość i
Iwaszkiewicz też) balladą?
Dlaczego nie nazywasz jej sonatą? Spróbuj uzasadnić.
Jako ciekawostkę powiem, że w moich nutach (wydanie
francuskie o dziwo) jak byk stoi: sonata f-moll op 52.
Pomyłka drukarska? Też możliwe.
Oryginalnych zapisów Chopina pozostało znikomo mało.
Dostępne nuty to w większości kopie kopii,
klasyfikowane zupełnie odmiennie w różnych krajach, a
co gorsza - zapisane w wielu wersjach.
Utwór o którym rozmawiamy nie jest swobodną formą
muzyczną. Posiada wyraźne, różnie zdynamizowane
części, więc nazwałbym go raczej sonatą.
I odwrotnie: czy Sonata Księżycowa jest sonatą? Według
mnie w żadnym wypadku. Ale Beethoven ją tak
zatutułował i musimy to uszanować.
Jeśli jesteś dociekliwa - kombinuj. Będę wdzięczny,
jeśli podzielisz się ze mną swoją wiedzą.
Zresztą tego typu rozważania nie są sprawą pianisty.
Moją rolą jest "bycie duszą" muzyki którą gram. Tylko
tyle i aż tyle.

Przeczytałem Twój wiersz i zostawiłem pod nim swój
głos. Nie chciałem paskudzić zachwytów swoim
komentarzem.
Odrąbane palce to był mój los przez ponad dekadę.
Pierwszą część zapisałaś zbyt delikatnie. Zagrałbym
waląc w klawisze.
Nie wiem gdzie widzisz te znaki zapytania? Z drugiej
strony - może były. W moich stronach grasuje seryjny
samobójca.
Ale teraz też mogę je postawić. Nie mam bladego
pojęcia o źródle przekładu i ledwie blade, że śpiewasz
do poezji Cohena.
Nie rozumiem jak białe plamy na mapie mojej wiedzy
mogą sprawić Ci przykrość. Jest ich mnóstwo i dla
Ciebie powinny być raczej miłe.
Pozdrawiam.

Uśmiechnęłam się ciepło do fantazji f-moll Chopina?
Ballady f-moll Chopina? Etiudy lub nokturnu f-moll? A
może sonaty f-moll Beethovena? Albo do tego, że to
może ja nie znałam sonaty f-moll Chopina... gdy grałam
byłam jedynie dziewczynką... z tego, co uczyli, Chopin
napisał cztery sonaty, w tonacji f-moll żadnej...
Głos zostawiłam ze szczerym uznaniem dla Twojego
tekstu, pięknej impresji; głos z fragmentem własnego
tłumaczenia (do czego się tu przyznaję rzadko).
Doczekał się aż trzech znaków zapytania... proszę
uznać, że przykrość trafiła do celu. Pozdrawiam.