Rozmowa z Tatą

Siedzisz sam w rogu czterech ścian
myślisz:”Co Ci Boże dam?
Za Twe dobre dary,
których nie ma miary.
Za Twe Panie serce
i Ojcowskie ręce.
One dziś mnie przytulają
i otuchy dodają.
Mój Tatusiu kochany
od Ciebie Zbawiciel jest dany.
On mnie zbawił
od piekła wybawił.
Teraz mój krok.
Boże pomóż nie wejść w mrok.
Ojcze przy mnie idź,
niech prowadzi mnie Twa nić.
Z nią dojdę do Ciebie,
Bo chcę być z moim Tatą w niebie.”

autor

duszek2910

Napisany: 2006-11-09 Dodano: 2006-11-11 21:54:44

Ten wiersz przeczytano 1302 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie