Rozmowa z wiatrem
Rozmowa z wiatrem
O!! hej nie zauważyłam ciebie
smagnąłeś mnie w policzek
no...no flirciarz z ciebie,
wiesz że lubię twoje towarzystwo
a co?
chcesz mi coś powiedzieć
a... pytasz co słychać?
nic ciekawego ,u mnie smutek gości
cooo?
mówisz że go zabierzesz
naprawdę?
jak ot tak z grzeczności
bierz go, nie będę miała złości
a co u ciebie?gdzie gnasz?
o...niesiesz halny w góry
to dobrze zabierz mój smutek
niech popatrzy z wysoka
jaki to on jest ponury
wracając wpadnij to pogadamy
będę czekała ,przecież dobrze się znamy
wiesz że tęsknię...
za leśnymi naszymi spacerami
bo wtedy...
smutek rozwiewasz między gałęziami.
Emilia Konicer 12.05.21013r.
Komentarze (34)
marikarol - miło mi bardzo :)słonecznego dnia:)
Z chęcią oddamy ten smutek, niech go rozwieje
wiaterek. Pomyślałam, że o smutkach tak piszemy, ale
poco jest to pisanie? Na smutki też. Pozdrawiam.:)
Li_lu,Tessa50 pięknie dziękuję pozdrawiam
cieplutko:)))
piekna rozmowa.. smutek..rozwiany przez przyjaciela
... :) pozdrawiam :)
Piękna ta Twoja rozmowa i ciekawa, cieplutko
pozdrawiam :)
kazap,ZOLEANDER,Henio,nowicjuszka - pięknie
dziękuję:)))Dobranoc miłych snów życzę:))))
Piękny wiersz, też lubię wiatr
nawet jak mocno wieje, odczuwam
wtedy taką wolność,lekkość jak on.
Podoba mi się. Pozdrawiam.
Ciekawa ta rozmowa i oby tak było, pewnie próbowałbym
sam się załapać i brać udział w takiej rozmowie, fajny
wiersz...pozdrawiam
Piękny wiatr - przyjaciel! Zazdroszczę ;))
mój przyjaciel wiatr - często z nim rozmawiam i
spaceruje w jego towarzystwie
magdo* E_J dziękuję kiedy spaceruję po lesie i wieje
lekki wiaterek to jest całkiem przyjemnie:))))
Świetny dialog z wiatrem, wiesz emi,nie lubię
wiatru,ale uświadomiłaś mi tym wierszem,że on rozwiewa
smutek:):) Serdeczności ślę.E.
Szumi, wieje, płacze szemrze,
pisze całkiem ładne wiersze.
Pozdrawiam
Nie ma za co, w końcu uczymy się od siebie i pomagamy
:) jeszcze raz pozdrawiam!
vrago dziękuję za dobre rady
Art123 również dziękuję