Rozmowa z wlasnym zyciem

Rozmowa z wlasnym zyciem

Pytasz co slychac i jak leci,
coz odpowiedziec tobie mam,
czuje sie jakby na spowiedzi,
boje sie klamstwa, boje prawd.

Co chcesz uslyszec, to ci powiem,
nie jest tak dobrze, wcale nie,
jestem ostrozna, a ty sobie,
wybierasz tylko drogi zle.

I nie potrafisz zejsc na prosta,
uwielbiasz kluczyc, szukac wciaz,
a czasem zakret bierzesz ostro,
i wpadasz w poslizg, mnie na zlosc.

A ja probuje walczyc ciagle,
choc nie wiem po co walcze tak,
czasem za ciebie tez sie modle,
choc na modlitwy czasu brak.

I biegne szybko, bo ty zycie,
uciekasz, a ja gonie cie,
i tak do konca, a na mecie,
pewnie usmiechniesz do mnie sie.

Spojrzymy wtedy sobie w oczy,
i pewnie cicho szepniesz mi,
ze mam sie nie bac ciemnej nocy,
bo wiekuiste beda sny.

Wole, ze teraz prawde powiesz,
przeciez ja o tym dobrze wiem,
ze ty ze smiercia jestes w zmowie,
kiedys po prostu zdradzisz mnie.

Czy chcesz uslyszec, ze cie kocham,
bo tylko jedno ciebie mam,
ty czesto jestes jak macocha,
i czasem zwykly z ciebie dran.

Lecz ci wybaczam, bo wyboru,
niewiele tu na swiecie jest,
ty zaprowadzisz mnie do domu,
gdzie jest moj dom, ty dobrze wiesz.

24.7.2014/ Grazyna Pawlas

zapraszam do posluchania tego tekstu jako piosenki w wykonaniu Mayki https://www.youtube.com/watch?v=2tnn9H0QI5U

autor

winter

Napisany: 2014-07-24 Dodano: 2015-02-07 15:51:13

Ten wiersz przeczytano 913 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie