Rozmowa ze ścianą, którą kocham

Płatki śniegu padają na ciebie
tak bardzo chciałbym cię ochronić
lecz moje ręce nie sięgają tak wysoko
wołam do ciebie rano słysząc echo

Modlę się o ciebie do Boga, który poszedł sobie dawno spać
Krzyczę coraz głośniej
Słyszysz mnie, bo ja ciebie ciągle

Nie przyświecisz mi latarką w tę mroczną noc
Wszystko , co powiem jest banalne bez ciebie
Wiesz nigdy nie płakałem, bo nie chciałem w to uwierzyć

Jedyna rzecz potrafiąca przemienić wszystko w sens odleciała z cząstką mnie
Nie chce zamykać oczu , by nie stracić twojego widoku

Czy zrobiłaś to specjalnie
może Ci nie wystarczałem
może to ich wina
może...

Przepraszam, że nie mogę cię stamtąd zabrać

nigdy nie myślałem , że znajdę sobie taki temat

autor

cloud

Napisany: 2006-01-01 Dodano: 2006-03-19 11:05:39

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie