Rozmowa ze śmiercią

Dla zadumy nad życiem

Żyjemy dzisiaj jakby nie było już Ciebie,
Memento mori przez nas zostało zatarte.
Nieczystą jesteś rzeczą, balastem i żartem,
A życie ludzkie w próżni ze złem się kolebie.

Więc carpe diem wciąż mówi, wróg życia podstępny.
Poszalej sobie trochę, wszak vita jest krótkie;
Nie zdążysz jego przeżyć szczęśliwie, ze skutkiem
Dlatego wyrzuć z serca, pokory ostępy.

Zaduma, cisza, spokój, refleksji też chwila,
By łapać życie szybko, nie tracić nic z niego;
Lecz dla pożytku duszy, swe życie umilać.

Rachunek trzeba zrobić sumienia swojego.
Festina lente powiedz, i przystań na chwilę,
Człowieku, puchu marny, bo zdążysz w mogiłę.

Listopad, który się zbliża jest czasem zadumy, jak też porą zasypiania przyrody.

autor

Skaut

Napisany: 2008-10-24 Dodano: 2008-10-24 11:36:01

Ten wiersz przeczytano 806 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie