Rozmowa że starszą kobietą
Michał Jan Sar
Kiedyś mówiłam,
że stary człowiek,
powinien szybko
umrzeć.
A dziś po latach,
gdy sama jestem stara
mówię: chcę jeszcze żyć.
Tak mówiła mi Pani
którą podwiozłem autem.
Myślałem o tym,
że życie to skarb.
Moja mama,
przeżyła prawie sto lat
i mówili jak zmarła
o to sobie pożyła staruszka
nie żal, że umiera,
ale to była moja matka
i na smierć jest zawsze za wcześnie,
a jak umiera ktoś tak bliski
to śmierć jest
cierpieniem serca.
Jedno co łączy te kobiety:
to, że pragną żyć,
to radość z miłości
i codziennego dnia.
Komentarze (12)
Świetna refleksja pozdrawiam serdecznie;)
Bez względu na to czy to wiersz
czy proza lub monolog, ważne
że porusza istotny temat którym
jest radość i chęć życia.
Pozdrawiam.
temat dobry ale niestety sama wersyfikacja przekazu
informacyjnego nie czyni go wierszem
bardzo dobra refleksja - nigdy nie jest czas na
umieranie - każdy kocha życie i chce byc na ziemi jak
najdłużej:-)
pozdrawiam
ciekawie życie się przydaje
Myślę, że wszyscy chcemy żyć...
Pozdrawiam:)
Strata matki obojętnie ile się ma lat jest nie do
zaakceptowania... poruszyłeś bardzo ważny temat
Mądry, fajny wiersz. Życie, och życie. Nieważne ile
mamy lat. Zawsze rajcuje nas świat. Więc cieszmy się
życiem każdego dnia. Bo to przecież, taka fajna jest
gra...
Pozdrawiam. Miłego, radosnego tygodnia ;)))
Bardzo trafna refleksja.
Pozdrawiam serdecznie :)
To prawda, nigdy nie jest dobry czas na śmierć. Myślę,
że tylko osoby bardzo cierpiące jej pragną.
Pozdrawiam serdecznie :*)
ładnie, refleksyjnie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Jak każdy chcemy jak najdłużej żyć
Pozdrawiam:-)