Rozmowy na papierosie

błękitny wieżowiec
jedenaste piętro
klatka schodowa
opaty o zielone drzwi
palę papierosa
słuchając rozmów moich kolegów
soczyste wiązanki
prostackie epitety
o instrumentalnym traktowaniu kobiet
rżniętych jak deski
pukanych jak gwoździe
dziwiących się, że
żaden nikogo nie ma
zasłużona samotność...

zaraz wrócę do pokoju
w komputerze
ja, Pan życia i śmierci
będę znowu decydować
komu dać kredyt
a komu nie...

autor

Adnotacje

Napisany: 2005-12-14 Dodano: 2005-12-14 23:08:42

Ten wiersz przeczytano 887 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie