Rozmyślania...

Nocą, patrząc na miliony złocistych gwiazd na niebie
tak bardzo oddalonych od ludzkiej istoty...
Wyobrażam sobie, że są to marzenia wszystkich ludzi.
Czekając na ich spełnienie, nadzieja i wyobraźnia
Pozwala im żyć w nieskończonym biegu przyjemności.
Patrząc na zachmurzone niebo,doszukuję się choć małego promyku słońca,
Który poiłby mnie nektarem fantazji.
Kiedy lunie deszcz, wraz z nim odsłoni się słoneczne niebo,
Które pomoże napełnić moją duszę optymizmem...hmm...jest go tak mało w mojej duszy...

autor

CzArNuLkA862

Napisany: 2003-04-04 Dodano: 2004-09-16 17:55:49

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie